Geçen yaz, bir araştırma ekibi, beyaz flaş ışıkları ve elektronik müzik kullanarak insanları halüsinasyona uğratmak için tasarlanmış büyük, laboratuvar benzeri bir alan üzerinde çalıştı. rüya makinesi ( Hayal Makinesi) dediklerini geliştirdi . Sussex Üniversitesi ile ortaklaşa tasarlanan makine, 30 kişinin girip uzanıp gözleri kapalı yaklaşık 30 dakika süren bir diziyi başlatması için bir alana sahipti.
Tüm deneyim oldukça benzersizdi ve içeri giren insanlarda sıklıkla halüsinasyon deneyimlerine neden oluyordu. Katılımcılardan Dreamachine seansından sonra deneyimlerini anlatmaları istendi. Bu deneyimlerin çoğu güçlü veya büyülü olduğu kadar canlı veya sürekli değişen olarak tanımlandı.
Sussex Üniversitesi sinirbilimci Anıl SethWired ile yapılan bir röportajda, “ Katılımcıların perdenin diğer tarafından çıkıp bu deneyimi yeni yaşadıklarında verdikleri tepkiyi görmek ender ve büyülü bir şeydi.Seth, Dreamachine üzerinde çalışan insanlardan biriydi.
Araştırmacılar, tüm deneyin amaçlarından birinin, stroboskopik ışığın beyin üzerindeki etkilerini belirlemeye çalışmak olduğunu söylüyorlar. Bu ışıkların beyin üzerindeki etkisi hala büyük ölçüde yanlış anlaşılmaktadır. Ayrıca araştırmacılar, Dreamachine’in neden olduğu görsel deneyimin nöral temelini anlamanın anahtarı olabileceğini düşünüyor.
Dahası, içsel algısal çeşitliliğin daha yeterli bir haritasının oluşturulabileceği umulmaktadır. Seth ve ekibi, insanların bu farklı ses, renk, zaman ve beklenti boyutlarına ne kadar farklı tepki verdiğini ölçmeyi amaçladı. Algı Sayısı adlı bir proje üzerinde çalışmak . Dreamachine’in bir gün yeni ruh sağlığı terapisi biçimlerine öncülük etmesi mümkün olabilir.
Bununla birlikte, araştırmacılar öncelikle bu teknolojinin sunduğu potansiyel hakkında daha fazla bilgi edinmeyi amaçladığından, bu tür bir tedavinin etkinliğinin kapsamı şu anda belirsizdir.
